Ey dil, neden bu mekanda gam dolusun sen. Gerçi vîrâne isen de tılsımlı bir definesin sen. Meleklerin secde ettikleri Mükerrem varlıksın sen. Bildiğin gibi değil, cümle Vardan üstünsün sen. Asıl önemli olan engelli veya engelsiz olmak değil, İnsan olmaktır, adam olmaktır.

İnsanı eşref-i mahlukat olarak kabul etmektir. Yeter ki engel zihniyetlerimizde, kalplerimizde vicdanlarımızda olmasın... Hayatın boşa çıkarılmayı bekleyen nice imtihan gibi, engelli olmak ya da bir engelli yakını olmak da ceza değil, imtihandır. 

Biliriz ki , şu fani dünyada günlerimiz sayılı , nefeslerimiz sıralıdır. Ve inanırız ki, iyiliklerimiz zerre miktarınca bile olsa karşılığını bulacak. İmtihanda ki başarımız sonsuz mutlulukla ödüllendirilecektir. Sonuçta kişinin Allah katında değer kazanması, fiziksel özellikleriyle değil, Gönül zenginlikleriyle ve yapıp ettikleri ile mümkün olacaktır.

Engelli olmak demek Dört Duvar arasına hapsolmak, ailesine yük olmak demek değildir. Engelli kardeşlerimizin durumunu insani bir durum olarak kabul ettiğimizde diğer tüm sorunlarda çözüm yoluna girer.

Batı Ülkeleri olmak üzere batı'daki birçok toplumda engelliler bir yük olarak görülürken, Buna göre muamele yapılırken, Bizde tam tersine bir lütuf olarak kabul edilmiştir ve edilmektedir.

Unutmayalım her sağlam insan bir engelli adayıdır. Sevgi varsa engel yoktur. 3 Aralık Dünya engeliler vesilesiyle Ülkemizdeki ve Dünyadaki tüm engelli kardeşlerimizin engelliler gününü kutluyorum.